Yediveren

 Herkesin herkesden bu kadar çabuk gidebildiģi bir çaģda .. kimsenin kimsede ölmekten korkmadığı gecelerde.. hiçbir yerin hiçbir yerden farkı olmasada olur dercesine kirletilen sabahlarda..       Bir yerlerde hep kavuştuk biz.      Haykırmak bir ağzın fısıldamaktan yorulması demek değil aslında. Ağlamak bir daha asla gülemeyeceksin demek değil.     Avuta avuta yeşerttiğimiz ormanların gölgesinde solmuşluğumuzu hangi güç hor görebilir ki sence        Hangi ışık, hangi çukur, hangi küf var oluşuna kafa tutabilir.       Ziyan ve hor savaşlarla kanadı durdu hep zaman.. gök düştü.. ateş söndü.. geçmedi.         Bir zamanlar kelebeklere dokunamaz eller kuşun kanadında uyurken artık.. ne rüzgâr serin, ne güneş keskin ne su ıslak.         Bir yerlerde seni yadırgadım durdum kimi zaman..       Bir yerlerde acıdım      Bir yerlerde küstüm       Seni çok çok özlem bir yerlerde.        Gözlerimden ufalanıp biriken manzaraların sonu hiç olmadı .. hiç başlamadı yollar.. bitmedi yolculuk..      Yırtt

 Belki de hayatı kuşları var diye seviyorumdur .. kuşları uçabiliyorlar diye.. ve seni ..  Gökten hiç bahsetmiyorum bile.