Yediveren

 Bir şiirde günlerce tutsak kalmak gibi.. Elim kolum işe yaramıyor.Ayaklarım utancından harap.Bir defa cümle kurmaya kalktım, yutkunmak ki anlatılamaz. Yani sen. Ciğerlerimi temize çekiyorum yıllardır ama tüteyen bir yerler var  içimde. Kemiklerimde bir rutubet Kalbim enkazBilsen faydasız, anlasan hiç imkânı yok. Tek çare ceplerime sığdırmak mı seni Ufalayıp tenime sürmek mi Düşünmemek tekrar tekrar düşmek gibi.Unutmaya çalışmak ayıp ve günah. Yani sen. Bir yüz edin bir ses, ellerin uyansın dirilt hayatı. Istersen göğe dağıl, istersen toprağıma karış, denizleri giy üzerine. Onlar ki zaten hem yaşamak hem ölmek değil midir sevenlere. Vakit gece.. Ürpermeye alışmış bu ten, şeffaflaşmış bu ruh bir de sen. Terkedilecek ne varsa terkedip gidelim. Neresi varsa keşfedilmemiş gidelim. Ömrümce!

  Akıllandığımız günler nerede adam.. Senin ellerin mevsimlerden yoruldu,  benim ağzım burnum kırık zaman. Ellerimi tut gidelim, sonsuzluğun bir uçurumuyuz gibi gidelim.

 Yaş alıyorum adam, hayat bana hep çocuk gibi davransın istiyorum. Hayaller,siirler, kusmalar, uçmalar hep bundan. Ölürken bile bir hücremle yanımda geleceksin. Bunu hatırla sitem ederken. Özgür kalmış bir kuşçasına.. Affet satır aralarını ve beni.