Yediveren

 İçimde mırıldanıp duran bir ses kalmış.. Dokunup ellediğim hiçbir manzaradan bir renk sıçramıyor üzerime.Vakit artık adına bir anlam katamayacak kadar geç. Dilim yorgun. Herseye rağmen gönlüm sevmekten ibaret. Sevmek sadece sevmek. Ürpertici bir sevmek. Seni aşan şeyler bunlar.. Artık git! Ellerimin üşümesi gibi basit hislerle gelmemeliydin aklıma ki unutulmak bir özgürlük ilanı zannedersin sen.. Hadi artık git başımdan.. Şu güzelliğimin sana bir yüzü yok. Ben nefes alıp verdikçe kendimi tamamlayandım ya hani hep Sen böyle söylerdin Tamamlandım işte Artık git! Hiç bilmeyeceklerine gülümserken bile hala inancım varsa yaşama dair.. Bu mucizeleri beklemediğimdendir. Hiç göğe bakarken kayboldun mu acaba.. Sokağının toprağını ceplerine topladın mı uzaklara giderken..Kendini unutup bırakıverdin mi  kuşlarını ruhunu bilene.. Yani Tıpkı denizin en dibini öpmek isterken boğulmaktan korkmar gibi.. Ağlamak isterken güldün mü..Kalabilmek için gittin mi koşar adımlarla.. Hiç kendini sevdin mi? Sen