Yediveren

 Fikrime gök iniyor..  Şehir yok..  Zaman yok... Kimseler yok..  İçimin dışa yansıyışı oluyor rüzgâr .. Kendime adıyorum kendimi..  Uzun lafa gerek yok.. Uçabiliyorum işte ben de bazen..

 Bazı şeyleri sadece satırlarda görmeyi öğreniyor insan zamanla.. bazı yüzleri sadece fotoğraflarda sevmeyi ..  Sonu olmayan her melodiyi alıp saklarken köşe bucak ..masalları biriktirip şiirler eskitiyor.. Tanıyor kendini.. öğreniyor.. Seni seçtim ! Bileklerimden tut savur beni der gibi uzaklaşıyor.. haykırıyor kirpiklerinden ateşler saçarak susulmuşlara.. Öğreniyor ağzından doğurmayı göğü tükendikçe.. kaburgaları kırıldıkça seviyor esnekliğini göğsünün..  çoğalmayı öğreniyor..  Azab edilmişliği tartışılamaz kara parçaları bilirim.. varılmaz .. oralar sadece var edilir.. Ben seni seçtim ! Belimden kır.. sesimden bağla beni.. Hiç kimse bu kadar eskitilerek güzelleştirilemezdi.. Başka kimseye yakışmazdı bu ellerim.. Ruhumdan yargıla.. gönlümden öp beni.. Hiç kimse  ama hiç kimse senin için yaratılmadı.. Seni seçtim ! Bazı manzaraları değiştirmeyeceğini öğreniyor insan zamanla.. bin parçaya bölünse de bir parça artacağını biliyor aşk için..  İçimi dışa çevir..  ayaklarımın akıp gidişine

 Zamanı eğdim, sakladım seni.. Bu umuttur yeryüzünden sonsuzluğa kadar.. Mucizem bir limanımın olması değildir hiçbir zaman.. denize hükmedişimdir.. Gözlerimden sökülmüş kuşları salıvermektir gökyüzüne.. Sensindir, olduğun kadar.. Benimdir senden ötürü hâlâ..  Çatlak ve isli sesin dolanınca saçlarıma nefesini okşamaktır marifet.. Sen evrenimin sonsuzluğu.. uzak yolum.. kurak toprağım.. suskunluğum.. Gün gelirde ellerimden çiçekler uzarsa ruhuna.. gün gelirde bir tutam kabuk bağlanırsa yarana.. günahına sevabına.. göze alınan söz kırımına.. Inanmadığın ne varsa gucakla.. hayaller kur küf tutmuş eskilerinden.. sevmeye incittiğince güzelleşen sesinden başla..Varsın ölsün şiirler ağzında.. varsın kıyıların olmasın.. yıkılsın bulutlar.. gece güne bulansın.. Bir bayram sabahını yaşa korkmadan.. ağla mezarlıklarda.. kahkahalar uzat sokağının tavanına.. çocukları sevindir.. kendini özlemlerinle fazla hırpalama..  Varsın hiç kimseler bilmesin seni benim sevdiğim gibi.. varsın güzelliğim toprağı

  Şarkıların başını okşamak gerekir bazen.. şiirleri bağışlamak ve kuşları sevmek apansızca ..   kaybolup kaybolup bulabilmek için yine kendimizi..

  Bahar yağmurlarına kokan satırlar karala ellerinle bana..  gözlerini ışıkla yıka  beni gör..  gölgelerimizin değdiği topraklardan başlasın rüzgar ılınmaya..  Yaklaşsın uzak, yakınlar güzelleşsin..  Bir uçsun bir konsun kalbim.. bir uçsun bir konsun ruh..  ve hep uçsun kuşlar..    Kanatlar diktim sırtıma kafesleri kırdım..  Hissettim, yutkundukça yüceldi adın, sustukça genişledi evren, hayal kurmak gibi bir şeylere benzedi yüzün..  içim çekti seni..  Hep hep uçsun kuşlar  Sen hep böyle güzel kal. Çok özledim !