Hâlâ!

 Zamanı eğdim, sakladım seni.. Bu umuttur yeryüzünden sonsuzluğa kadar..

Mucizem bir limanımın olması değildir hiçbir zaman.. denize hükmedişimdir.. Gözlerimden sökülmüş kuşları salıvermektir gökyüzüne.. Sensindir, olduğun kadar.. Benimdir senden ötürü hâlâ.. 

Çatlak ve isli sesin dolanınca saçlarıma nefesini okşamaktır marifet.. Sen evrenimin sonsuzluğu.. uzak yolum.. kurak toprağım.. suskunluğum..

Gün gelirde ellerimden çiçekler uzarsa ruhuna.. gün gelirde bir tutam kabuk bağlanırsa yarana.. günahına sevabına.. göze alınan söz kırımına..

Inanmadığın ne varsa gucakla.. hayaller kur küf tutmuş eskilerinden.. sevmeye incittiğince güzelleşen sesinden başla..Varsın ölsün şiirler ağzında.. varsın kıyıların olmasın.. yıkılsın bulutlar.. gece güne bulansın..

Bir bayram sabahını yaşa korkmadan.. ağla mezarlıklarda.. kahkahalar uzat sokağının tavanına.. çocukları sevindir.. kendini özlemlerinle fazla hırpalama.. 

Varsın hiç kimseler bilmesin seni benim sevdiğim gibi.. varsın güzelliğim toprağında yaşasın..

Bitmesin hiçbir satır dilendiği gibi.. yazılmasın mektuplar.. unutulmasın darbeler.. Sen göğsüme bağlanan adak.. damağımda salıncak.. 

Sen yarınlara uzanmış ellerim.. köklerim topraklarda.. sen yıkılışım direncim..

Büyüdük biz.. artık küçüldü dünya..Gülümse biraz başın kuşlara erişsin..

Ben adının aşınmadığı yerim

Hâlâ !