Bazı şeyleri sadece satırlarda görmeyi öğreniyor insan zamanla.. bazı yüzleri sadece fotoğraflarda sevmeyi ..
Sonu olmayan her melodiyi alıp saklarken köşe bucak ..masalları biriktirip şiirler eskitiyor.. Tanıyor kendini.. öğreniyor..
Seni seçtim !
Bileklerimden tut savur beni der gibi uzaklaşıyor.. haykırıyor kirpiklerinden ateşler saçarak susulmuşlara..
Öğreniyor ağzından doğurmayı göğü tükendikçe.. kaburgaları kırıldıkça seviyor esnekliğini göğsünün.. çoğalmayı öğreniyor..
Azab edilmişliği tartışılamaz kara parçaları bilirim.. varılmaz .. oralar sadece var edilir..
Ben seni seçtim !
Belimden kır.. sesimden bağla beni..
Hiç kimse bu kadar eskitilerek güzelleştirilemezdi..
Başka kimseye yakışmazdı bu ellerim..
Ruhumdan yargıla.. gönlümden öp beni..
Hiç kimse ama hiç kimse senin için yaratılmadı..
Seni seçtim !
Bazı manzaraları değiştirmeyeceğini öğreniyor insan zamanla.. bin parçaya bölünse de bir parça artacağını biliyor aşk için..
İçimi dışa çevir..
ayaklarımın akıp gidişine engel olma..
Bir soluk açlığından.. yoksulluktan.. yetimlikten.. ölmekten korkmayacağım..
Hiç bir eksik tamamlanmayacak.. artıp duracak bir çok şey.. ağlanılacak gülünecek tekrar tekrar..
Kan akar.. su durulur.. illa affeder toprak..
Kıvranan her şeyin canı cehenneme..
Bu keskinliği sen yarattın !
Yorumlar
Yorum Gönder