Kavuşmak

 Herkesin herkesden bu kadar çabuk gidebildiģi bir çaģda .. kimsenin kimsede ölmekten korkmadığı gecelerde.. hiçbir yerin hiçbir yerden farkı olmasada olur dercesine kirletilen sabahlarda..      

Bir yerlerde hep kavuştuk biz.     

Haykırmak bir ağzın fısıldamaktan yorulması demek değil aslında. Ağlamak bir daha asla gülemeyeceksin demek değil.     Avuta avuta yeşerttiğimiz ormanların gölgesinde solmuşluğumuzu hangi güç hor görebilir ki sence       

Hangi ışık, hangi çukur, hangi küf var oluşuna kafa tutabilir.     

 Ziyan ve hor savaşlarla kanadı durdu hep zaman.. gök düştü.. ateş söndü.. geçmedi.         Bir zamanlar kelebeklere dokunamaz eller kuşun kanadında uyurken artık.. ne rüzgâr serin, ne güneş keskin ne su ıslak.       

 Bir yerlerde seni yadırgadım durdum kimi zaman..      

Bir yerlerde acıdım     

Bir yerlerde küstüm      

Seni çok çok özlem bir yerlerde.       

Gözlerimden ufalanıp biriken manzaraların sonu hiç olmadı .. hiç başlamadı yollar.. bitmedi yolculuk..     

Yırttım göğsümü dalları uzasın diye adının hayata.. taze bıdanmışlığımdan utanmadan deldim kanattım kabullendim yeşermeyi..       Anlamayı çoktan bıraktığım kelimeleri al.. tut bir söküğünü deliliğimin.. savur ve sarıl bana.. acı yine iyileş.       

Gözlerine gömdüğüm kaç nefes var bilemezsin.. kaç renk kirliliğince güzel.        Şimdi dudağından sızıp düşek bir sözmüşüm gibi tut beni.. ismimi yut.           

Yeryüzünün mırıldanmasıyız biz.. göğün ıslık çalışı.. çocuk gürültüsü.. şenlik yorgunluğu.       

Umrum değil şarkılar şiirler.. birilerinin bildikleri umrum değil.     

Yaşamak denecek kadar güzel yüzün uçurum oldu..   

Kanatlarıma inancım kadardık.   

Bir yerlerde hep kavuştuk biz.