Ana içeriğe atla

Tekrar sevdim

Sevmek yetmiyordu,
tüm yollar adandı adına, ona boyandı gök.
Anlattı okyanuslar,
 yokluğu yine de bilinmedi, 
inanılamadı da varlığına.
Iki el, bir demet kirpik, 
köprücüklerimin çukurlarını ev bilmiş kuşlarla 
tekrar sevdim.
Bunca yıl yaşamıştım, 
ülke ülke büyütmüştüm ayak izlerimi, bileklerimde sofralar kuruldu kayıp gece vakitleri oldu ismi, 
omuzlarımda büyüdü masallar.
Sevmek yetmiyordu.
Doğdum ve öldüm
Doğdum ve öldüm

Hayat bilmem kaç ömürlüktü, 
adım olmasındı, adres aynı, kuşların evi.
Sevmek yetmiyordu, 
yetinmekten kurak kıtalarda dağıldım, savruldum yıldız tozlarına,
 biriktim hergün yeniden, 
her gün kuşlara kavuştum.
Daha çok sevdim.
Daha çok sevdim

Hatırlamıyorum artık,
 nerede başlıyor bedenim üzerindeki hakkı, ruhuma hükmü, 
kalbimde sesi.
Sevmek yetmiyordu, 
birkaç nefes, 
tüm kelimeler, 
en tenha sayfalarda unutulmuş şiirlerle tekrar sevdim.
Kaç deniz varsa yeryüzünde, 
kaç kuş gökte, 
kaç mavi bir insan içinde,
yemindir.

Bilinsin,
ta kendisidir sebebim.
Su.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Seni cennet bilmeli

İçime atıp duruyordum bilemezsin ki Sabahları o suskunluğunu,aklına gelmiyorum diyordum. Gündüzleri sakinliğini, acaba acaba acaba mı diyordum. Geceleri kayboluyor diyordum, tutunuşlarım mı olacaktı sebebi. Sebebin neydi bilemiyordum. Ama bak buradayım ve buradasın benimle. Biz'e rağmen hayat devam ediyor her yerde farkındayım, bazen dengeleri sabit tutmakta bende zorlanıyorum ama sana da çok ihtiyaç duyuyorum. Uçurumlarınla, vadilerinle. Kayalarınla, kıyılarınla, sana. Her mevsim değişiminde, bir daha ki mevsimi seninle yaşamak için dua ediyorum biliyor musun. Her mevsim, bir mevsim daha diye. Seninle dört mevsim ard arda, yani tüm mevsimlerin güzelliğini yaşamak. Solmak, kurumak, yeşermek, açmak. Seninle, sende, senden olmak. Kalbinden uzanıp doğaya karışmak gibi. Bu sabah evin önünde ki taş merdivene oturdum, yüzüme dokunan güneşi ellerin saydım. Nasıl özlemişim. Günaydın dedim, günaydın, günaydın, günaydın. Yağmurları kokun saydığım gibi, kar tanelerin...

Sen ıslık çal ben dans edeyim.

 Biriktirip biriktirip arınmak bu benim yaptığım sanırım. Herkesin bataklığı da ışığı da kendi değil midir bu hayatta. Vakit geç hatta fazla karanlık. Kimseciklerin göğü yok bu saatte seyredilesi. Elim ayağım üşüsün razıyım.. Hadi ! Sen ıslık çal ben dans edeyim.

Mavi kıyılar

Hayatım bir yana da, ruhumu böyle güzelleştirmesi yok mu ah diyorum ah ! Ben böyle ağzımda gök, kalbimde deniz ile sabaha bile sığamam ki. Ziyan olmamalı telaşları insanların yaşamak uğruna, aceleye getirmemeliyim ellerini. Bir dokunsam sehrin topraklarından cennet doğacak, kıyametler yaklaşacak, kavuşurken biz mavi kıyılara yakın. İsminin bir başı ya da bir sonu yok. kokusundan sızıyor ışıklı vakitler. Tüm bildiğim doğrularım gibi yakışırken üzerime gözleri, e n çok ağzını seviyorum, en en çok ağzını. Nefesinin köklerinden öperim.