Seni Seviyorum

Seni seviyorum.
Seni seviyorum.
Seni !
Seviyorum.
Dudaklarım çürürse bir gün diye, sesimi kaybedersem diye karanlıklarda, yazmayı, okumayı, nefes almayı unutursam diye,
bir itiraftan öte bu, 
Seni seviyorum.
Hiç inanmazdım saçımın tırnağımın kemik ağrısına, eşyaların yas tutacağına, çirkinleştikçe güzelleşebileceğine hayatın ve dünyanın bir seni olduğuna.

Hayalini kurarken, çocukken daha erik ağacı çiçeklerinin beyazında, yıldızlardan yollar çizerken, inancıma, acıma, aşk'a hacim açarken içimde,
yalın ayak koştum hep sana ben. İki kelimede bir düşe düşe koştum, ezberlerimi kanata kanata koştum.
Karşında dimdik gözlerimden doğururken maviyi, ağzıma elini bastırıp beni susturduğunda yine koştum.
Kaç diş oturur kaburgalarımda bilmem, bilmem hangi tırnağımın kesiğinde kıvranır gecelerim. Yüzünden, sakalından, kokundan, evinden, en çok yatağımdan. Rakından, mezenden, şarabından, teninde ölüp terinde dirilerek koştum.

Sesimi hiç duydun mu bilmem, kapı gıcırtılarında, sokak gürültülerinde kaldı hep. Perde ardında biraz, biraz da gölge lekelerinde. İzmaritlerde kaldı hiç başlamamışken daha yanmaya.
Nefesimin bir yeri olduysa ciğerimden öte, boynunda köklü meyveler, ağzında bahar çiçekleri, sakalında kuş tüğleri, ve hala kendime dilerken ben seni..
Ağzımı kapatan ellerini ısıra ısıra, kanına bulandıkça, canını yakarak dahi olsa söylemek istediğim..
Seni seviyorum.
Seni seviyorum.
Seni!
Seviyorum.

Cennet mi adın cehennem mi hiç bilmeden, ölürsem diye bir gece bu kent sessizliğinde,
haykırıyorum
Seni seviyorum.

Yeminimdir.

31/12/2017