Sevmek sevişmek kadar kolay mı?
Sen diz kapaklarıma kaç suskunluk biriktirdin, göz kapaklarıma kaç iz, kaç yara kabuğu omurga kemiğime, köprüler bir omzumdan diğer omuz ucuma.
Geçti mi dudaklarındaki acı, saçlarına kuşlar kondu mu yine yürürken, andım mı adımı tenlerle sevişirken.
Bedeninin gölgesini ezberledim duvarlardan, muslukta ağız tadını, kağıtlardan yatak yorgan mumlardan yıldızlar.
Sesimi yutkunurken şimdi ben, uyur gibi yaparken, bilmeden dahi yerini.
Şu sevmişliğim yeminim olsun, kimseyi sevmeyeceğim.
Geçti mi dudaklarındaki acı, saçlarına kuşlar kondu mu yine yürürken, andım mı adımı tenlerle sevişirken.
Bedeninin gölgesini ezberledim duvarlardan, muslukta ağız tadını, kağıtlardan yatak yorgan mumlardan yıldızlar.
Sesimi yutkunurken şimdi ben, uyur gibi yaparken, bilmeden dahi yerini.
Şu sevmişliğim yeminim olsun, kimseyi sevmeyeceğim.
Sen, peki ya sen ?
Sevmek sevişmek kadar kolay mı?
Sevmek sevişmek kadar kolay mı?
Işte yeni pencerem, işte başka bir kent. Duvarlar içten bakınca her yerde aynı biliyor musun, hep aynı yokluğun, aynı kokuyor özlemin.
Ağrım yok, ağlamak gülmek kadar ancak.
Söylediklerimi unuttun mu, ya şiirleri, ya ellerimi, ya sesimi, ya boynumu ?
Sokakların hatrını sor, göğü kolla, öp denizi.
Öp bileklerini, avuçlarını öp, öp kalbini, biraz da benim için.
Sensizim, yaşamak ölüm kadar ancak.
Ağrım yok, ağlamak gülmek kadar ancak.
Söylediklerimi unuttun mu, ya şiirleri, ya ellerimi, ya sesimi, ya boynumu ?
Sokakların hatrını sor, göğü kolla, öp denizi.
Öp bileklerini, avuçlarını öp, öp kalbini, biraz da benim için.
Sensizim, yaşamak ölüm kadar ancak.
8/12/2017
Yorumlar
Yorum Gönder