Uzak kıyılara bakıp bakıp iç çekerken, ayaklarımın denize değdiğinden habersiz, büyüyen çiçeklerin boynumu öpüşlerini farkedememişim.
Şimdi eğildim ve öpüyorum ayağımın altından başımın göğüne kadar kendimi.
Her yanım çiçek inanabiliyor musun, her yanım çiçek.
Kuşlar benim.
O uzakların uzağı benmişim, kıyı ben.
Öğrendim,
ben benimdir artık.
Benimdir hak, benimdir hüküm !
Yorumlar
Yorum Gönder