Belki inanmak istediğimiz için gerçek olmuştur bazi şeyler, belki de inancımızı yitirdiğimizde asıl gerçeği görmüşüzdür.
Son günlerimi düşünerek geçiriyorum.
Insan ne çok şeyin farkına varabiliyormuş susunca ve sadece izleyince yaşamı.
Vermek almak meselesi değil sevmek.
Yüzüm duru sulara benziyor, içimde kum fırtınaları.
Cümlelerimi bir aksesuar gibi evime yerleştirip çatılardan yükseklere uzanırken, kirpik uçlarımı örten göğü daha çok seviyorum.
Nasıl güçlü ve nasıl da özgür hala …
asırlardır.
Yeniden var oluşumun sessizliği bu biliyorum.
10/4/18
İçime atıp duruyordum bilemezsin ki Sabahları o suskunluğunu,aklına gelmiyorum diyordum. Gündüzleri sakinliğini, acaba acaba acaba mı diyordum. Geceleri kayboluyor diyordum, tutunuşlarım mı olacaktı sebebi. Sebebin neydi bilemiyordum. Ama bak buradayım ve buradasın benimle. Biz'e rağmen hayat devam ediyor her yerde farkındayım, bazen dengeleri sabit tutmakta bende zorlanıyorum ama sana da çok ihtiyaç duyuyorum. Uçurumlarınla, vadilerinle. Kayalarınla, kıyılarınla, sana. Her mevsim değişiminde, bir daha ki mevsimi seninle yaşamak için dua ediyorum biliyor musun. Her mevsim, bir mevsim daha diye. Seninle dört mevsim ard arda, yani tüm mevsimlerin güzelliğini yaşamak. Solmak, kurumak, yeşermek, açmak. Seninle, sende, senden olmak. Kalbinden uzanıp doğaya karışmak gibi. Bu sabah evin önünde ki taş merdivene oturdum, yüzüme dokunan güneşi ellerin saydım. Nasıl özlemişim. Günaydın dedim, günaydın, günaydın, günaydın. Yağmurları kokun saydığım gibi, kar tanelerin...
Yorumlar
Yorum Gönder