___Insan uzun uzun konuşmayı ne çok özlüyor bazen, uzun uzun dinlemeyi. Ne kadar sıradan olursa olsun anlatacakların, sen yine de anlat deyip bir yüzü izlemeyi özlüyor. Epeydir tek bir mektup yazmadım, cevap almadım. Posta kutumda reklamlar faturalar gazeteler.Yerini belirleyemediğim bir eksiklik hissettiğim şu günlerde, ne naza halim var, ne koşup kovalamaca oynamaya kuşlarla. Bir şeyler yapmalıyım diyorum, bir şeyler kıpırdamalı yerinden ve ben bunu hissetmeliyim.
___Yarın hiç bilmediğim yerlerini gezeceğim şehrin. Alışamadım hala dersem yalan olur, alıştım ve sevdim sakinliğini sokakların, insanlar burada sanki daha uzun gülümsüyor yanımdan geçerken. Hoş, hiçbir şey özlentilerimi yok edemiyor, unutmuyor ki insan kendini.
___Mevsim değişti artık, renk zenginliği bir yanım bir yanımsa Ekim serinliği.Sardunyalarım üşüyecek artık biliyorum, bir de limon ağacımı içeri taşımalıyı unutmamalıyım. Keşke gerekenleri hatırlasa insan bazen sadece, unutsa kendi içindekileri.
___Bilemiyorum, tarifsiz bu eksiklik,
aniden katlanılmaz bir yığın oluveriyor ağzımda.
Sanki kimse anlamıyor, sanki kimse anlamak istemiyor artık kimseyi.
___Hayatın elimden tutup götürdüğü yerdeyim, az duraklı, az insanlı, ama çok çok yeşil. Bir tutam versem yeşilimden benimle mavisini değişen olur mu acaba..Üç beş balık, birkaç dalga, martıları da olmalı elbette. Rüzgârı kokusu yosunu, yani bir tutamcık deniz işte, bir tutam tuz, bir tutan düş.
___Tebessüm ederken şimdi bu çocuksu dileklerime, aklımda sanki bir şenlik özlemi, rengarenk panayır ışıkları, kocaman dönme dolaplar bulutlara dokunan. Bir çocuk oluyorum, bir yorgun.. Bir fazla,bir yarım.Biraz dargın.
___Ellerimi dinlendirmeliyim biraz, biraz gözlerimi, biraz fikrimi. Anlatamam nasıl fena dağıldım.
___Özlüyor işte insan..
Başka söze gerek yok.
Yürektir bu sever, bıraktım sevsin.
___Yarın hiç bilmediğim yerlerini gezeceğim şehrin. Alışamadım hala dersem yalan olur, alıştım ve sevdim sakinliğini sokakların, insanlar burada sanki daha uzun gülümsüyor yanımdan geçerken. Hoş, hiçbir şey özlentilerimi yok edemiyor, unutmuyor ki insan kendini.
___Mevsim değişti artık, renk zenginliği bir yanım bir yanımsa Ekim serinliği.Sardunyalarım üşüyecek artık biliyorum, bir de limon ağacımı içeri taşımalıyı unutmamalıyım. Keşke gerekenleri hatırlasa insan bazen sadece, unutsa kendi içindekileri.
___Bilemiyorum, tarifsiz bu eksiklik,
aniden katlanılmaz bir yığın oluveriyor ağzımda.
Sanki kimse anlamıyor, sanki kimse anlamak istemiyor artık kimseyi.
___Hayatın elimden tutup götürdüğü yerdeyim, az duraklı, az insanlı, ama çok çok yeşil. Bir tutam versem yeşilimden benimle mavisini değişen olur mu acaba..Üç beş balık, birkaç dalga, martıları da olmalı elbette. Rüzgârı kokusu yosunu, yani bir tutamcık deniz işte, bir tutam tuz, bir tutan düş.
___Tebessüm ederken şimdi bu çocuksu dileklerime, aklımda sanki bir şenlik özlemi, rengarenk panayır ışıkları, kocaman dönme dolaplar bulutlara dokunan. Bir çocuk oluyorum, bir yorgun.. Bir fazla,bir yarım.Biraz dargın.
___Ellerimi dinlendirmeliyim biraz, biraz gözlerimi, biraz fikrimi. Anlatamam nasıl fena dağıldım.
___Özlüyor işte insan..
Başka söze gerek yok.
Yürektir bu sever, bıraktım sevsin.
Yorumlar
Yorum Gönder