" Bir akşam yelinde gülüşüme eğildi ve ne olduğunu sordu. Açıklanacak bir şey olmadığını söyledim ona, öylesine işte dedim gülümsüyorum.. Fakat bu doğru değildi. Bilmesine gerek yoktu çünkü, bilmek anlamaya çalışması demekti. Ama şimdi böyle daha derindi gözleri....Vardım, onun için ve onunla vardım....Onu sevmek ışığa yakın olmaktı....Aydınlık bir gök şehrinde saçlarımdan kuşlar yapıp yeryüzüne bırakıveren bendim ...ve o bereketimdi yağmurlarca, ellerimden akan nehirlerdi, sulardı, güçtü...Yaşa dedim, yaşa beni....
Açıklanmadan kalalım biz."
13şubat19
Yorumlar
Yorum Gönder