Hakettiğimi düşündüklerim olmasaydı sizlere ebruli ve masum şiirler yazabilirdim elbet....Anlatabilirdim bir kar tanesinin burnunun ucunda eriyince nasıl gülümseyebildiğini bir insanın...Bir annenin çocuğunun uykusunu izlerkenki yüz ifadesini hatırlatırdım size....Bilseniz ne güzel gürültüleri var bu mahallenin, ne muzip kedileri, bahçe çiçekleri, çatı katları, çatlak kaldırımlardan uzayıp büyüyen yeşilleri, mavileri göğünün. Hakettiğimi düşünmeseydim eğer.. ...Düşünmesem yüreğimin çatlağını, kokmasa bu gece bu kadar iç kabartıcı, esmese rüzgâr, acıklı şarkılar gelmese habire aklıma, inanın inanırdım inandıklarıma....Ne güzel bilirdim halbuki ben aşkı, ne çabuk küser nasıl derinden açılırdı içim dünyaya....Aç susuz kalır da yine de yazardım size huzuru, umudu yazardım, mutluluğu....Hakettiğim bu zaman kırımı, bu yas ve bu isyan...Hakettiğim mi bu ?...Bana uzaklardan bahsedin....Bana deyin ki, bu da dahil veremediklerine....Kıvrana kıvrana düşüyorum hissi, insan kaç kat gökten düşmüş sayılabilir ki toprağı öpmeden. Hakettiğimce mi ......Bırakın hükmünü sürdürsün sessizlik....Bırakın yankılansın yalnızlık....Bırakın şiir kalmasın, şiir bitsin, şiir yazılmasın....Bırakın yerin yüzünü göğünü...Yerin yüzünü göğünü affedin....Hakettiğim benimdir....Bana uzaklardan bahsedin.
12ocak19
Yorumlar
Yorum Gönder