Ana içeriğe atla

Ne zaman dünyada her şeyin bir yalan, bir uydurmaca yada bir akıl oyunu olduğunu düşünsem. Korksam çok çok, buz kesilsem, sığmasam kendime. Korksam sokaktan, kaçsam kaçsam ve kaçsam sonra kalakaldığımı görsem. Gördüm zannederken fikrimi arasam ve bulamasam. Bulamadığım batsa etime, kemiklerim ağlasa ve ne zaman böyle ruhumu azarlasa gecenin geç vakti....Bensiz kalsam, sensiz kalsam, öksüz kalsam böyle.. Çöker kalırım yersizliğimde, vadiler uyanır duvarlardan, kuşlar öper avuçlarımı....Suskunluğum yankılanır ve daha çok yankılanırken sonra göğün koyu teninde. Anımsarım yoksulluğumun yıkılmaz muazzamlığını. ...Sebep sensin....Kalbimi yatıştırır ağzımı örterim. Kaç kez üzdümse gözümü o kadar da tararım saçımı  kirpiklerimedek....Anımsarım siyahı, anımsarım derinliği, kuytuyu, anlam bulur halim kanatlanır içim. Içim olursun kurtulurum....Fısıldanıldımı hiç adın böyle bilmem, bunca keskin ve söküp koynuma toplarcasına tüm yıldızları....Ellerimde sakinlik nefesimde bir esinti. Anımsarım yeniden düşer hayat yeryüzüne, gök ihtişamını bulur. Sebebim olursun açılırım kapı kapı, kurulur hevesim pencerelerdeki çiçeklerle....Gelir geçer her şeyin endişesi, var kalmışın  güzelliğince var olurum tekrar kabul ederek hayatı ebediyen kendime....Yere göğe öyle kolay kolay küsülmez....Çünkü bir sebebi var hepsinin...

Sen benim sevdiğim adamsın.


14şubat19

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Seni cennet bilmeli

İçime atıp duruyordum bilemezsin ki Sabahları o suskunluğunu,aklına gelmiyorum diyordum. Gündüzleri sakinliğini, acaba acaba acaba mı diyordum. Geceleri kayboluyor diyordum, tutunuşlarım mı olacaktı sebebi. Sebebin neydi bilemiyordum. Ama bak buradayım ve buradasın benimle. Biz'e rağmen hayat devam ediyor her yerde farkındayım, bazen dengeleri sabit tutmakta bende zorlanıyorum ama sana da çok ihtiyaç duyuyorum. Uçurumlarınla, vadilerinle. Kayalarınla, kıyılarınla, sana. Her mevsim değişiminde, bir daha ki mevsimi seninle yaşamak için dua ediyorum biliyor musun. Her mevsim, bir mevsim daha diye. Seninle dört mevsim ard arda, yani tüm mevsimlerin güzelliğini yaşamak. Solmak, kurumak, yeşermek, açmak. Seninle, sende, senden olmak. Kalbinden uzanıp doğaya karışmak gibi. Bu sabah evin önünde ki taş merdivene oturdum, yüzüme dokunan güneşi ellerin saydım. Nasıl özlemişim. Günaydın dedim, günaydın, günaydın, günaydın. Yağmurları kokun saydığım gibi, kar tanelerin...

Sen ıslık çal ben dans edeyim.

 Biriktirip biriktirip arınmak bu benim yaptığım sanırım. Herkesin bataklığı da ışığı da kendi değil midir bu hayatta. Vakit geç hatta fazla karanlık. Kimseciklerin göğü yok bu saatte seyredilesi. Elim ayağım üşüsün razıyım.. Hadi ! Sen ıslık çal ben dans edeyim.

Mavi kıyılar

Hayatım bir yana da, ruhumu böyle güzelleştirmesi yok mu ah diyorum ah ! Ben böyle ağzımda gök, kalbimde deniz ile sabaha bile sığamam ki. Ziyan olmamalı telaşları insanların yaşamak uğruna, aceleye getirmemeliyim ellerini. Bir dokunsam sehrin topraklarından cennet doğacak, kıyametler yaklaşacak, kavuşurken biz mavi kıyılara yakın. İsminin bir başı ya da bir sonu yok. kokusundan sızıyor ışıklı vakitler. Tüm bildiğim doğrularım gibi yakışırken üzerime gözleri, e n çok ağzını seviyorum, en en çok ağzını. Nefesinin köklerinden öperim.