Yüzüme tüm kuşları kondurduğundan, ellerimden ağlar dizlerimden yutkunur dururdum ben....Telafisi olmayacak bir şeylerin yasını tutardım sanki ama herkesin gözleri gökteydi. Yitip gitmişti bir şeyler adımlarımdan, vaktinde içime saramamıştım kalbimi ki ince ince yağmurlar yağarken hep üşürdüm artık....Kuşlar kanat çırpınca ben gülümserdim sayılırdı, sayılırdım bir yerlere ait, sayılırdım bir anlama sebep, sayılırdım hep bir şeyler....Kimse ağzımı görmezdi, sormazdı beni, duymazdı kimse....Adımı hiç bilen yok....Bulutları aşan ışığa selam ederim.
24aralık18
Yorumlar
Yorum Gönder