Pencereden sarmaşık gibi sarkıp şimşeklerden
yağmurlardan
belki bir parçası kopupda yüzüme düşer diye bekliyorum gökyüzünün ..
Kuşların geceleri güvende olduğunu bilmek gibi huzur verici bir düşüncenin içinde ..
Ayaklarımın ucunda oturan kedimi daha çok seviyorum.
Insanları ne renge buladığımın bir önemi yok..
Sesleri yiyip yutan
Işıkları ürküten bu havada..
Bahar ölmez dercesine sarkıyorum penceremden.
Yağmurları çabuk dinmez bu şehrin.. kadınları vazgeçmez.
Gökyüzünün bir parçası ol sen mesela..
Yağmura küs
Rüzgâra kafa tut
Söndür şimşeklerin
gösterişini.
Kırılıp düş ..
Kendime katasım var seni.
.
Yorumlar
Yorum Gönder