Sana pencerelerimi bırakıyorum, uzanıp seni izlediğim pencerelerimi. Satırlarımı bırakıyorum sana, yan yana dizerken kelimeleri, içimin titrediği satırlarımı.Hiç çok fazlam olsun istemedim senden. Hiç kafes, kelepçe, tel örgüler yakıştıramadım sana. Kuşlardan, sulardan, çiçeklerimden bahsettim.
Sanırım sen hala kış görmemişliğimden emin, ışığımın loşluğundasın.
Sana şarkılarımı bırakıyorum, dinlerken seni yaşadığım şarkılarımı. Sana sevgimi bırakıyorum, eksiltmekten aciz ama çoğaldıkça incindiğim sevgimi.
Hiç gördün mü beni ağlarken, sana tebessümlerimi bırakıyorum. Hiç şüphe duydun mu kendi gücünden, sana ölesi inancımı bırakıyorum.
Senin dilediğin bende hep vardı, hayallerini dinledikçe utanırdım renklerimden.
Sesimi bırakıyorum sana, sözler sustukça senden ürken sesimi. İsmimi kaç defa doğurmuştu dudakların, şikâyetsizliğimi bırakıyorum. Sana gecelerimi bırakıyorum,bir efkarlı kadehin dibinde, bir şiirde, bir serin yel estiğinde seni özlediğim gelerimi.
Hiç düşündün mü nasıl sevildin sen,artık aşkı tüm çilesiyle sana bırakıyorum.
Sanırım sen hala sahip olduğundan habersiz darmadağınsın, ama ben çok biriktim. Kendimi çekip sökerken toprağından, köklerimin boşluğunu sana bırakıyorum.
Ardımda bırakabileceğim en güzel düşümü, sana seni bırakıyorum.
Ben artık sende eksiğim,
sahip çık kendine!
Yorumlar
Yorum Gönder