Hep aynı tenhalarda
en acımasız güzelliği ile uçuşuyor sessizlik..
Hiç durmadan yutkunan bu vaktin ortasında
akıp gidiyor bir şeyler.
Ulaşıyor
Inkâr etmiyorum.
Ruhunun olmayan iliğinden
sakalının gizli çiçeğinden
ellerininin darbelerinden öperken
durmuyor hayat.
Iyileşiyor bir şeyler.
Dokunuyor
Inkâr etmiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder