Haziranın 22si köprüler

Anlamamız gerekiyor artık, bazı mektuplar hiç cevap bulmayacak, bazı hayaller hiç gerçek olmayacak, bazı insanlar hiç değişmeyecek, bitmeyecek yalanlar ve avuntular. Sonu gelmeyecek şiirlerin, eskidikçe yeniden ciltlenecek kitaplar.

Deniz, gök, kuşlar, pay vermeyecekler bize sırlarından.
Güzelliği gelip geçerken izleyeceğiz.
Uzaklara yüklemeye devam ederken cesaretsizliğimizi, bitecek sonsuzluklar bile.

Aşk'ın imkansız olduğuna inanan bu çağ, bu zaman, bu aceleci hayat, alıp götürecek kentlerin baharat kokan sokaklarını.
Sardunyaların modası geçmiş pencere önlerinde kediler uyur mu hiç, uyuyamaz, uyuyamayacağız biz de elbet.

Umutsuzluğa kapılan ölür de, haddini aşanı yüklenen ezilmez mi ?
Artık anlatmak gereksizken, anlamak ne mümküm.

Biz izledikçe yolunu kaybeden manzaraların hatrına, sabahların akşamları hatrına, yağmurun damlalar halinde düşmesi, güneşin tüm gün bizi okşaması hatrına.

Öyle güzel, ama öyle güzel gülümsemeliyiz ki, tekrar inşa edilebilmeli köprüler,

bir yürekten bir yüreğe, bir yürekten bir yüreğe ...