Birçok şeyin ismi yok sevgilim,
birçok şey öyle sırf varlığıyla yakışıyor bu dünyaya. Keşfedilmeden yanıp sönüyor yıldızlar, seyredilmeden doğup batıyor gün. Şeffaf bir sessizlikle akıp gidiyor hayat.Bileklerime çök istiyorum, tenime sin, terime karış, yutkunulmuş bir çığlık gibi yankılan içmde sonsuzluğadek.
Iyilik için yürüyelim yeryüzünün her yanında, çocuklar kadar masum, yaşlılar kadar suskun. Hiç bitmesin büyük güçlerin başlattığı bu direnç. Hiç tükenmesin eksildiği yanlarından ışık saçan ümit.
Sen hep bende en güçlüsün.
Ben tek sende bunca güzel.
Birçok şeyin bir anlam gereği yok sevgilim,
ihtiyaç duymadan hiçbir sebebe, tek bir gerekçesi olmadan öylece süzülüyorlar hayatın içinde. Ağaçlar solup yeşeriyor kimse teşekkür etmesede.Çocuklar kahkahalarla gülüyor hayran kalıyoruz anlayamasakta.Onca pencere, onca sokak, kırlar, bulutlar ve kuşlar ve deniz ve gök, kat kat toprak.Birçok şey öylece tek varlıklarıyla güzeller dünyada.
Dudaklarımdan tekrar doğ istiyorum, her sabah günahsızca.Dilimden filizlen, dualara, insanlara, kainata ulaşanadek.Hiç durmasın mucizelerin şenlikleri, hiç bitmesin sonralar.
Sen en derin bende suskunsun.
Ben var olan tüm sesimle sende sonsuz.
Kırılan yanlarını öpüyorum zamanın, özlem denen bir kokuyla koynumda.Iliğim kemiğine şahit, kanım canına kefil.Hiçbir dilde bunca yükselmedi gök, giçbir soluğa tüm denizler sığmadı.Bir çığ bu sevgilim, bir fırtına, bir haykırış, bir yemin.
Sen varsın!
Yorumlar
Yorum Gönder