Ana içeriğe atla

Güz çiçekleri

 Insanların bazıları göğüs kafesini açarak yüreklerini gösterebiliyormuş dünyaya..  

Kemiklerine çiçekler çizebilseydim keşke.

Güz renkleri ile şarkılar eşliğinde koşabilsem sokaklarında en eski kentlerin.Vapurlardan, kuşlardan, dört mevsimin hepsini birden anlatabilsem sana.Yayılsa sözcükler her yanına hayatın.

Çocukluğumun kahramanları gibisin, senelere kafa tutuyorsun gözlerinle. Ellerimin ne denli terlediğini kim bilebilir çiçeklerden başka.Kim şahitlik edebilir tamamlanmayışına satırların.

O kadar eksik ki her şey, ruhlar tedirgin bedenler yarım.

Sevmek denilince ürperen bir vadi gibi olabiliyormuş ruh, açmak için on yıl bekleyen çiçekler de varmış. Konuşabiliyormuş kuşlar, toprak affediyormuş güzü.

İnsanın ruhunu zarifleştiren şeyler bunlar.

Göğü kaybedecek olsam bir gün,biliyorum yine denizinde bulurum.Ellerimde renkler kuşlarda heyecan.

Kemiklerine çiçekler çizebilseydim keşke.



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Seni cennet bilmeli

İçime atıp duruyordum bilemezsin ki Sabahları o suskunluğunu,aklına gelmiyorum diyordum. Gündüzleri sakinliğini, acaba acaba acaba mı diyordum. Geceleri kayboluyor diyordum, tutunuşlarım mı olacaktı sebebi. Sebebin neydi bilemiyordum. Ama bak buradayım ve buradasın benimle. Biz'e rağmen hayat devam ediyor her yerde farkındayım, bazen dengeleri sabit tutmakta bende zorlanıyorum ama sana da çok ihtiyaç duyuyorum. Uçurumlarınla, vadilerinle. Kayalarınla, kıyılarınla, sana. Her mevsim değişiminde, bir daha ki mevsimi seninle yaşamak için dua ediyorum biliyor musun. Her mevsim, bir mevsim daha diye. Seninle dört mevsim ard arda, yani tüm mevsimlerin güzelliğini yaşamak. Solmak, kurumak, yeşermek, açmak. Seninle, sende, senden olmak. Kalbinden uzanıp doğaya karışmak gibi. Bu sabah evin önünde ki taş merdivene oturdum, yüzüme dokunan güneşi ellerin saydım. Nasıl özlemişim. Günaydın dedim, günaydın, günaydın, günaydın. Yağmurları kokun saydığım gibi, kar tanelerin...

Sen ıslık çal ben dans edeyim.

 Biriktirip biriktirip arınmak bu benim yaptığım sanırım. Herkesin bataklığı da ışığı da kendi değil midir bu hayatta. Vakit geç hatta fazla karanlık. Kimseciklerin göğü yok bu saatte seyredilesi. Elim ayağım üşüsün razıyım.. Hadi ! Sen ıslık çal ben dans edeyim.

Mavi kıyılar

Hayatım bir yana da, ruhumu böyle güzelleştirmesi yok mu ah diyorum ah ! Ben böyle ağzımda gök, kalbimde deniz ile sabaha bile sığamam ki. Ziyan olmamalı telaşları insanların yaşamak uğruna, aceleye getirmemeliyim ellerini. Bir dokunsam sehrin topraklarından cennet doğacak, kıyametler yaklaşacak, kavuşurken biz mavi kıyılara yakın. İsminin bir başı ya da bir sonu yok. kokusundan sızıyor ışıklı vakitler. Tüm bildiğim doğrularım gibi yakışırken üzerime gözleri, e n çok ağzını seviyorum, en en çok ağzını. Nefesinin köklerinden öperim.